สวัสดีค่ะห่างหายกันไปนานเลย ^^ คิดถึงกันบ้างมั๊ยเนี่ย555555
วันนี้ จขบ.มีข้อคิดดีๆมาฝากและอยากจะเตื่อนทุกๆคนค่ะ
ว่าด้วยเรื่องของการ "รอ"
เชื่อว่าหลายคนก็เคยมีประสบการณ์คล้ายๆ จขบ.คือ รอจนได้เรื่อง ได้เรื่องในที่นี้ของ จขบ. ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ด้วย TT
เหตุเกิดจาก ความใจเย็น ประมาท และ เดี๋ยวก่อน สามสิ่งนี้ทำให้ จขบ.คงเข็ดอีกนาน
เพราะมันทำให้ จขบ.ต้องเสียทั้งโอกาส เสียความรู้สึก และเสียความเชื่อใจเชื่อมั่นจากคนรอบข้าง
เป็นไงละได้เรื่องจริงๆ
เหตุการณ์มันมีอยู่ว่า..... เจ้าของบล็อกและทีม home school ของเราวางแผนกันจะไปญี่ปุ่นเพื่อเที่ยวและ
ไปเยี่ยมรุ่นพี่ที่ไปเรียนต่อด้านการ์ตูนที่ญี่ปุ่น จขบ.และเพื่อนอีกหนึ่งคนได้รับมอบหมายหน้าหน้าที่จัดการ
ทริปไปเที่ยวครั้งนี้ทั้งหมด ตั้งแต่โปรแกรมเที่ยว ที่พัก และการเดินทางซึ่งได้รับมอบมาตั้งแต่ต้นเดือน
กรกฎาคม 2557 และมีกำหนดการเที่ยวต้อนเดือน สิงหาคม แต่แทนที่ จขบ.จะเตรียมไว้แต่เนิ้นๆทั้งเรื่อง
ที่พักและโปรแกรม แต่เจ้าของบล็อก ใจเย็น และคิดว่า เดี๋ยว ค่อยคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวก็ได้ทำให้
เมื่อเราตกลงคุยกันอีกทีก็เหลือเวลาอีกแค่ 3 สัปดาห์ก่อนไป โปรมแกรมก็ดันไม่ลงตัว ที่พักก็ยังไม่ได้
จองแล้วก็หายากอีกต่างหาก เมื่อเวลาบีบเข้ามาทำให้เจ้าของบล็อกรู้สึดเครียดและกังวลอย่างมาก
จขบ.จึงจำเป็นต้องจองที่พักที่มีราคาสูง ในคืนวันแรก และเมื่อ จขบ.พยามยามที่จะหาที่ใหม่ปรากฎว่า
ก็สามารถหาได้ แต่ เจ้าของบล็อกรอความเห็นทุกคนจากไลน์ ทั้งทีสามารถโทรได้(จขบ.เกรงใจเพราะดึกแล้ว)
ปรากฎว่าเมื่อทุกคนตอบกลับและเจ้าของบล็อกกดจอง!!!!พรึบ!!!!เต็มแล้ว!!!!!!ณ ตอนนั้น จขบ.
ทั้งตกใจและเสียใจว่า ทำไมตัวเองใจเย็น ประมาท และขี้รอแบบนี้ (ให้ฉันรอแล้วได้อะไร5555)
และเมื่อโรงแรมนี้เต็มเราก็ต้องรีบหาที่ใหม่ เห้อออออ
สุดท้ายเราจึงจำเป็นจะต้องนอน โรงแรมที่มีราคานิดนึง เห้ออออ
เสียทั้งความรู้ เสียทั้งความเชื่อมันเพราะเหตุการณ์นี้ทำให้ จขบ. รู้สึกว่าคงมีใครไว้ใจเราให้
ทำงานใหญ่ๆแบบนี้อีกแล้ว และที่สำคัญคือ เสียโอกาส อย่างมาก ถ้า จขบ. วางแผนการจัดทริป
และไม่รอไม่ประมาท เจ้าของบล็อกก็น่าจะได้ราคาที่พักที่ราคาไม่แพงและดูดี
เข้ากับเนื้อเพลงเลยค่ะ ให้ฉันรอแล้วได้อะไร
แล้วเจอกันครั้งหน้านะค่ะ ^^
