เมื่อช่วงสัปดาห์วันพ่อที่ผ่านมา
หนูมีโอกาสได้ตกแต่งห้องเรียนของตัวเอง
โดยวางแผนกับเพื่อนในทีมว่า
“ เราจะทำเส้น Timeline ติดผนังเพื่อใช้ในการเรียนกับทุกวิชา”
เราวาดภาพฝันไว้เป็นอย่างดิบดีว่าเราจะใช้สีแม่เหล็กทาเป็นเส้น
timeline
แต่...
เราไม่นึกถึงวิธีการทำเลยค่ะ ว่าขั้นตอนในการทำนั้นเราจะทำมันอย่างไร
จะใช้มันอย่างไร
ที่เราไม่นึกเพราะว่า...
ไม่นึกว่าตัวเองจะต้องมานั่งทำเองค่ะคิดว่าคงมีคนทำให้
เมื่อต้องลงมือทำเอง
ก็เจอปัญหาเลยค่ะ
ปัญหาแรกตีเส้น
timeline ไม่ตรงเบี้ยวเลยค่ะ เพราะเราไม่มีจุดอ้างอิง
เราลืมนึกถึงคุณสมบัติเส้นตรงคือต้องเป็นระนาบดังนั้นการที่จะเป็นระนาบได้ต้องมีมุม
90องศาตั้งฉาก
เพราะฉะนั้นเราจะต้องหาจุดอ้างให้ได้ก่อนจากนั้นก็
จุดตำแหน่งก่อนจะลากเส้น
แต่แล้วก็ปรากฏว่าตีเส้นแล้วก็ยังเบี้ยวอยู่ดี
จนเราเริ่มมึนเพราะเส้นทับกัน
ทำให้เรางงว่าตกลงมันเส้นไหนเนี่ย
จนสุดท้ายวิธีแก้ปัญหาของเราก็คือใช้เทปกาวแปะเพราะจะไม่ทำให้เราสับสนอีกต่อไป
และดูง่ายว่าจุดไหนเบี้ยว
รวมๆแล้วใช้เวลาไปมากกว่า
2 ชั่วโมงนานมากกก
ปัญหาต่อมาที่เราเจอ
คือตอนจุดสีแม่เหล็กว่าจะจุดตรงไหนบ้าง
จุดใหญ่ขนาดไหน จะติดกระดาษอย่างไร
แล้วปัญหาที่แทรกมาอีกคือ
เวลาเราเหลือเวลาน้อยมากในการทำ
เพราะเราไม่คิดกันมาก่อนหน้านี้
คิดว่าจะมาคิดกันตอนหน้างาน
สุดท้ายงานก็เสร็จไม่ทันเวลาค่ะ
นี่แหละค่ะเป็นเพราะว่าไม่ได้คิดว่าจะลงมือทำด้วยตัวเอง
และคิดว่ามันง่าย
ไม่นึกถึงความเป็นจริงในการลงมือทำแค่คิดวาดฝันไว้
ดังนั้นสิ่งที่อยากฝากไว้วันนี้คือ
สิ่งที่เราคิดบางทีก็ไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เป็นจริงได้เสมอไป
และอย่าคิดว่าสิ่งที่ตัวเองคิดมันจะทำง่ายเสมอไป เพราะฉะนั้นจะรู้ได้อย่างไรว่าง่ายหรือไม่ง่ายก็ต้องลงมือทำ
แล้วเจอกันใหม่สัปดาห์หน้าค่ะ
